اين پژوهش با هدف بررسي روش هاي ترغيب معلمان به استفاده از طرح درس در دوره راهنمايي تحصيلي شهرستان دماوند صورت گرفته است. براي اين منظور با طراحي پرسش نامه اي، نظر 165 نفر از معلمان دوره راهنمايي تحصيلي شهرستان دماوند در مورد طرح درس مورد پرسش واقع شد. داده هاي به دست آمده با آزمون هاي t تک گروهي، t گروه هاي مستقل و هم چنين تحليل واريانس يک طرفه و با استفاده از نرم افزار spss مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها نشان مي دهد که عدم توانايي و آگاهي از نحوه تهيه طرح درس، مزاياي آن، کمبود فرصت، حجم و نوع درس، گذراندن کلاس هاي آموزشي و واکنش مسوولان، همگي نقش مهمي در استفاده از طرح درس توسط معلمان دارند. بررسي متغيرهاي جنسيت، وضعيت تاهل، سطح تحصيلات، سابقه کار، گذراندن دوره هاي آموزشي و رضايت شغلي با استفاده از طرح درس نيز مبين اين مساله است که بين نظرات زنان و مردان، و بين آراء افراد متاهل و مجرد در استفاده از طرح درس تفاوت معناداري وجود دارد. بررسي متغير سطح تحصيلات و استفاده از طرح درس نيز نشان داد که نظرهاي معلمان با سطوح تحصيلي مختلف، متفاوت است. هم چنين با افزايش سابقه کار، عامل کمبود فرصت، اهميت بيشتري در استفاده از طرح درس پيدا مي کند. نظرهاي معلمان دوره ديده و دوره نديده در استفاده از طرح درس نيز، تفاوت معناداري داشته و معلمان دوره ديده بيش از معلمان دوره نديده به عامل آگاهي از مزاياي طرح درس تاکيد داشته اند. همچنين، معلمان داراي رضايت شغلي متوسط، اهميت کمتري را براي عامل گذراندن دوره هاي آموزش طرح درس در نظر مي گيرند و با افزايش رضايت شغلي، استفاده از طرح درس افزايش مي يابد.